I. 97
Linke Glosse

-a¶ Nota quod excusatio citati non venientis ad causam est probanda.


-b¶ De facto, ut ff. de re iud. l. contumacia. G[uisandus de Rubo].


-oo¶ De iure, ut ff. de iudic. l. si quis ex aliena. G[uisandus de Rubo].


Haupttext
De litteris citatoriis.

Edictorum ordinem priscis legibus .a. stabilitum ad breviorem modum .b. reducere cupientes, ut ex eis in posterum nulla questionis materia possit oriri, apertissima constitutione sancimus, ut citatorie littere non, ut olim, ad ipsum eundem, qui citandus fuerit, ab aliquo per adversarium transmittantur, sed per aliquem bonum virum, qui in illis partibus, ubi reus degere dicitur, commoratur, assignentur eidem, vel per specialem citantis nuntium eedem littere destinentur vel quodlibet edictum aliud citatorium etiam sine scriptis. Que debent dilucide continere, coram quo .c. et a quo et de qua re et cuiusmodi querimonia deferatur et tempus expressum, in quo per se tantum, si criminalis .d. sit accusatio, vel per se vel per alium .e. , si civilis questio moveatur, citatus debeat in curia comparere. Citatio fiat una pro omnibus, que peremptorium continebit et terminum triginta dierum a die .f. citationis recepte .g. continue numerandorum, in quacumque parte regni citandus manere dicatur. Plerumque etiam brevius .h. spatium indicetur ex qualitate temporum et proximitate locorum, vel si causa sit urgens, propter quam tam longum tempus concedi non possit. Si vero extra regnum is, qui citandus est, degat, sexaginta dierum spatium citatio continere debebit. In termino autem peremptorio citatus comparere tenebitur per se vel per alium, si civilis est questio, legitime in principali causa de [24v] fendi aut pro ipso excusatio legitima allegata probari, propter quam in termino -a sibi dato non potuerit -b vel non debuerit -oo in curia presentari.

Rechte Glosse

.a.C. de hiis qui ad eccl. con. l. fi. § cum autem" C. iud. [l.] preparandum § et si quidemet [C.] quomodo et quando iudex l. consentaneum et l. tres l ff. de iudic. l. ad peremptoriumet l. nonnumquamet l. [et] post. G[uisandus de Rubo].


.b.¶ Ad quem mictantur littere citatorie et quid debeant continere et qualis terminus datur citato.


.c.¶ Coram quo quis agat que questio tempus quo reus adveniat forma citantis habet. G[uisandus de Rubo].


.d.¶ Publico crimine vel privato, dum tamen petatur pena capitalis inponi, quod dic, ut in summa de procurat. § constituitur autem procurator in lite secundum Azo.


.e.¶ Quid si non continetur expressim in citatione in civili causa conpareat per se, vel per alium? Respondeo: ita intelligitur ut possit per alium conparere, ut C. de procura l. in pecuniariis. G[uisandus de Rubo].


.f.¶ Sed nunquid ipse dies citationis in induciis conputetur ita quod si citatus est aliquis quod tercio post citationem veniat in iudicio responsurus et multi dicunt quod sit computandus ipse dies citationis ac tamen potes dicere sed hanc litteram quod ipse dies citationis minime computetur nam dicitur hic quod inducie computantur a die citationis. Hoc dictio A. denotat separationem et etiam exclusionem ut ff. de ac. eg. l. ratio in fin., ubi dicitur a Brundusio in alio loco non in Brundusio, et ita ipsum Brun. separat et excludit ut ibidem per dominum ac. not. Kein Info et etiam hoc bene legitur C. de post haber. instit. l. fi. in fi.ibi a morte idest post mortem sed dic contra ut supra Kein Infode ordine iudiciorum l. i.


.g.¶ Per hanc constitutionem solvitur illa questio, que no. ff. que sententiae sine ap(pel). l. i. § item cum ex edictoet dicitur esse lis sub iudice, ut no. ff. de ap(pel). [l.] ex consensu. An[dreas de Barulo].


.h.¶ Sed contra videtur ff. de iudic. l. per intervallumibi non minus etc. Sed dic, ut no. ff. de iudic. l. non numquam in fi. secundum Azo.


Textkritischer Apparat