Cum universis ^-f et singulis regni nostri fidelibus credamus in tantum sufficere preeminentie nostre favorem, ut adversus quorumlibet impetus valeant clipeo defensionis nostre defendi, grave aliorum patrocinia transeuntes a nobis et officialibus nostris in eorum presertim iudiciis protegi se posse diffidunt. Nolentes igitur hec sub dissimulatione transire ac, que in nostram perpetrantur iniuriam, equanimiter tollerare presentis legis edicto firmiter inhibemus, ut in terris demanii ^.a. nostri nulli omnino liceat affidatos vel recommendatos habere vel dudum non sine offensa nostre celsitudinis habitos retinere, nisi de habitis a quocumque tempore retroactovel habendis in posterum a nobis vel a divis regibus vel augustispredecessoribus nostris privilegium scriptum et qualibet alia sollempnitate munitum ostendat. Prescriptionem etenim aliquam eis prodesse non volumus, qui fidei debito sacramento contempto, quo non usurpare ^.b. fiscalia sed defensare tenentur ^.c., homines ad nostrum demanium pertinentes vel qui, si ab eis recepti non essent, in nostro demanio remansissent, quantolibet tempore tenuerunt. Quisquis autem recipere aliquos temerario ausutemptaverit in posterum vel tenere receptos post mensem a die insinuate sanctionis istius, decem libras auri purissimi fisco nostro componat. Qui si iterato alios vel eosdem affidatos susceperit vel etiam recommendatos, bona sua omnia mobilia et immobilia publicentur. Iterum si temeritatem eandem reiterare temptaverit, volentes acerbius prosequi consuetudinem delinquendi puniri decernimus supplicio capitis [41r] contemptorem contrariacontraria consuetudine, que hactenus in quibusdam locis regni nostri obtinuisse dicitur, omnino sublata.